نگهبان دلت باش!

تا حالا دیدید آدمایی رو که به یه کسی یا یه چیزی به شدت وابسته میشن و تو رگی بهش عشق می‌ورزن، ولی بعد یه مدت یهو ورق بر می‌گرده؟ به خودشون میان و یهو می‌بینن ای دریغ! همه زندگیشون رو روی آب بنا کردن. دیدید این آدما رو؟! شاید اصلا خودتون هم جزو این دسته از آدما باشید.

تو زندگی چیز‌هایی وجود دارند که وارد زندگیت می‌شن تا آرامشو ازت بگیرند، تا حال بدو با گوشت و استخونت حس کنی میان که از بود و نبودشون نا آروم شی. خلاصه هستن که نباشی.

اما مقصر این نا آرومی اول از همه خودمونیم! چرا؟! چون چوب حراج به دلمون زدیم و گذاشتیم هر چیز بی ارزشی واردش بشه. چون نگهبان دلمون نیستیم. چون یادمون میره که: «القَلبُ حرَمُ اللهِ، فَلا تُسکِن حَرَمَ اللهِ غَیرَ اللهِ؛ دل، حرم خداست. پس در حرم خدا غیر خدا را ساکن مکن.»¹ 

سوال: یعنی کلا عاشق نشم؟!

جواب: چرا! عاشق چیزی یا کسی باش که عاشق خداست، کسی که بوی خدا میده. نه فقط در ظاهر، در عمل.

کسی که نشونه‌هایی از خدا تو وجودش باشه؛ هرگز نا آرومت نمی‌کنه.

اما حواست به دلت باشه. ساده بگم: نگهبان دلت باش!

---

1- امام صادق علیه السلام، جامع الأخبار، ص185